Mapa ewidencyjna – czym jest i jak ją uzyskać?

Mapa ewidencyjna, zwana również mapą katastralną, jest podstawowym dokumentem kartograficznym obrazującym dane zawarte w operacie ewidencji gruntów i budynków prowadzonym przez starostów. Dowiedz się, do czego jest wykorzystywana oraz gdzie i jak można ją uzyskać.

Szukasz numeru księgi wieczystej?
Znajdź go online na podstawie adresu nieruchomości lub numeru działki:
Ksiegiwieczyste.pl
Przekonaj się, jakie to proste!

Mapa ewidencyjna jest opracowywana dla obszaru całego kraju i jest własnością Skarbu Państwa – Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego. Podstawowym celem tworzenia mapy ewidencyjnej gruntów i budynków jest sporządzenie na jej podstawie innych istotnych dla gospodarki map.

Na bazie mapy ewidencyjnej tworzone są m.in. takie mapy jak:

• mapy do celów projektowych;
• mapy podziałowe;
• mapy do celów prawnych.

Jakie dane zawiera mapa ewidencyjna?

Treść mapy ewidencyjnej określa Rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków.

Zgodnie z § 26. 1. w/w rozporządzenia treść mapy ewidencyjnej stanowią:

1. granice: państwa, jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, jednostek ewidencyjnych, obrębów, działek ewidencyjnych,
2. numery działek ewidencyjnych;
3. oznaczenia punktów granicznych, z wyróżnieniem punktów, których położenie określone zostało w odpowiednim trybie i z wymaganą dokładnością, a z pośród nich punktów trwale stabilizowanych w terenie;
4. kontury budynków z oznaczeniem rodzaju budynku lub ich bloków, jeżeli istnieją, a także numery najwyższych kondygnacji budynków lub ich bloków, albo najniższych kondygnacji budynków podziemnych lub ich bloków oznaczonych liczbą ujemną;
5. kontury użytków gruntowych i ich oznaczenia;
6. kontury klasyfikacyjne gruntów zwane klasami bonitacyjnymi gruntów i  ich oznaczenia ustalone w wyniku gleboznawczej klasyfikacji gruntów;
7. nazwy ulic i placów oraz związane z nimi numery porządkowe, a także nazwy cieków, uroczysk, zbiorników wodnych i innych obiektów fizjograficznych;
8. granice rejonów statystycznych i ich oznaczenia.

Mapa ewidencji gruntów i budynków może również przedstawiać w swej treści inne dane opisowo-informacyjne, takie jak:

• numery dróg publicznych nadane na podstawie przepisów o drogach publicznych;
• numery porządkowe i ewidencyjne budynków;
• literowe oznaczenia funkcji budynków rozumianych jako klasa budynków według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, zwanej „PKOB”, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Treść mapy ewidencyjnej w postaci nieelektronicznej, oprócz elementów wyżej wymienionych, stanowią również:

• oznaczenia punktów przecięcia się linii siatki kilometrowej;
• współrzędne prostokątne płaskie, co najmniej dwóch skrajnych punktów.

Nieodzownym elementem mapy ewidencyjnej jest opis mapy zawierający:

• nazwę mapy: „Mapa ewidencyjna”,
• skalę mapy (np. skala mapy 1:5000)

oraz informacje o lokalizacji obszaru przedstawionego na mapie w postaci:

• numeru arkusza ewidencyjnego,
• nazwy województwa, powiatu i gminy,
• nazwy jednostki ewidencyjnej i jej identyfikatora,
• nazwy obrębu ewidencyjnego i jego identyfikatora lub tylko identyfikatora – w przypadku, gdy obręb nie ma nazwy,
• schematu podziału obrębu ewidencyjnego na arkusze ewidencyjne.

W zależności od zurbanizowania danego obszaru mapa ewidencyjna może przedstawiać również strukturę władania gruntami.

Na treść mapy ewidencyjnej składają się również inne elementy, które nie kolidują z danymi ewidencyjnymi, a pozwalają na jej uczytelnienie.

Mapa ewidencyjna nie zawiera sieci uzbrojenia terenu oraz obiektów topograficznych.

Mapa ewidencyjna może być generowana w skalach: 1:500, 1:1000, 1:2000 lub 1:5000, a w przypadku działek budowlanych o znacznym zurbanizowaniu, skala mapy powinna zapewniać jej czytelność.

Najczęściej dla terenów silnie zurbanizowanych mapy ewidencyjne generuje się w skali 1:500, a dla terenów słabo zurbanizowanych, np. takich jak tereny leśne czy rolne, mapę ewidencyjną generuje się w skali 1:5000.

Do czego wykorzystywana jest mapa ewidencyjna?

Mapa ewidencyjna gruntów i budynków przedstawia usytuowanie działek i budynków w przestrzeni. Mapa ta powstaje w wyniku bezpośrednich pomiarów terenowych określających położenie punktów granicznych i cech geometrycznych poszczególnych obiektów ewidencyjnych.

Przy sporządzaniu mapy ewidencyjnej bezwzględnie muszą być zachowane zasady dokładności obowiązujące przy sporządzaniu mapy zasadniczej określone w rozporządzeniu Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 23 lipca 2021 r. w sprawie bazy danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej.

Sposób wykonania mapy ewidencyjnej metodą bezpośredniego pomiaru przekłada się na wysoki koszt jej wytworzenia. Jednakże koszty sporządzenia mapy tą metodą są rekompensowane korzyściami wynikającymi z dokładności i wiarygodności takiej mapy.

Dokładność i wiarygodność mapy ewidencyjnej sprawia, że jest ona wykorzystywana w wielu działaniach, dla których niezbędne jest precyzyjne i wiarygodne usytuowanie obiektów w terenie. Do działań takich należą m.in.:

• projektowanie w budownictwie,
• zakładanie ksiąg wieczystych,
• obrót nieruchomościami (kupno, sprzedaż),
• rozgraniczanie nieruchomości,
• ustanowienie służebności drogi koniecznej i służebności przesyłu,
• podział nieruchomości,
• łączenie nieruchomości,
• wywłaszczenia nieruchomości,
• wycena nieruchomości,
• ustalanie podatków,
• planowanie przestrzenne.

Wykorzystanie mapy ewidencyjnej do celów projektowych

Mapę ewidencyjną z braku mapy zasadniczej wykorzystuje się najczęściej do sporządzenia mapy do celów projektowych.

Planując budowę domu możemy spotkać się z kilkoma określeniami map niezbędnych do opracowania mapy do celów projektowych, są to mapy:

• ewidencyjna,
• zasadnicza,
• do celów projektowych.

Każda z tych map różni się od pozostałych: przeznaczeniem, sposobem wykonania oraz zakresem informacji.

Mapa ewidencyjna jest standardowym opracowaniem kartograficznym, utworzonym na podstawie odpowiednich zbiorów danych ewidencyjnych zawartych w odpowiednich bazach danych ewidencyjnych.

Na bazie mapy ewidencyjnej budowana jest mapa zasadnicza, która z kolei jest wykorzystywana do tworzenia mapy do celów projektowych.

Mapa do celów projektowych, poza elementami mapy zasadniczej i ewidencyjnej, zawiera również wyniki pomiarów sytuacyjno-wysokościowych wykonanych przez uprawnionego geodetę.

Mapa ewidencyjna nie jest potrzebna jeżeli teren przeznaczony pod zabudowę posiada aktualna mapę zasadniczą.

Zakładanie księgi wieczystej

Dokumentem niezbędnym do założenia księgi wieczystej dla określonej nieruchomości jest „Wypis z operatu ewidencyjnego” w powiązaniu z „Wyrysem z mapy ewidencyjnej”.

Wniosek o założenie księgi wieczystej składa się na urzędowym formularzu KW-ZAL.

Do wniosku o założenie księgi wieczystej należy dołączyć dokument świadczący o własności nieruchomości jak również dokumenty: „Wypis z rejestru gruntów” oraz „Wyrys z mapy ewidencyjnej”.

Dokumenty „wypis i wyrys z rejestru gruntów” powinny być opatrzone pieczęcią urzędową o treści: ”Dokument niniejszy jest przeznaczony do dokonywania wpisu w księdze wieczystej”.

„Wypis z rejestru gruntów” oraz „Wyrys z mapy ewidencyjnej” to dokumenty, które na żądanie właścicieli nieruchomości, organów administracji publicznej oraz innych podmiotów (uprawnionych) są wydawane przez starostę.

Przeczytaj: Założenie księgi wieczystej – jak to zrobić?

Sprzedaż nieruchomości

Sprzedaż nieruchomości następuje na podstawie aktu notarialnego. Sporządzenie aktu notarialnego dotyczącego np. zbycia nieruchomości wymaga dołączenia do tego dokumentu m.in. „Wypisu z rejestru gruntów” oraz „Wyrysu z mapy ewidencyjnej”.

Wymienione dokumenty służą do założenia księgi wieczystej dla nabywanej nieruchomości i jako dokumenty źródłowe stanowią podstawę oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej.

Podział nieruchomości

Podziału nieruchomości dokonuje się na wniosek i koszt osoby, która ma w tym interes prawny.

Ostateczny podział nieruchomości dokonuje się na podstawie decyzji wójta, burmistrza albo prezydenta miasta zatwierdzającej podział. Prawomocna decyzja wójta o podziale nieruchomości stanowi podstawę do dokonania wpisów w księdze wieczystej oraz w katastrze nieruchomości.

Załącznikiem do decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości jest mapa z projektem podziału nieruchomości.

Projekt podziału nieruchomości sporządza się na mapie zasadniczej, a w przypadku jej braku na mapie katastralnej (ewidencyjnej) nieruchomości uzupełnionej o niezbędne dla projektu podziału elementy zagospodarowania terenu (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2004r. w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów).

Scalenie i podział nieruchomości

Scalenie i podział nieruchomości dokonywany jest na wniosek właścicieli lub użytkowników nieruchomości bądź z urzędu. Proces scalenia bądź podziału nieruchomości wszczynany jest na podstawie uchwały wójta.

W przypadku podjęcia takiej uchwały, właściciele nieruchomości przeznaczonych do scalenia (bądź podziału), zobowiązani są do dołączenia do wniosku odpisów z ksiąg wieczystych lub innych dokumentów potwierdzających prawo do nieruchomości oraz wypisów i wyrysów z katastru nieruchomości.

Złożone dokumenty po weryfikacji stanowią podstawę do dalszych prac w zakresie scalenia i podziału nieruchomości oraz przedstawienia przez wójta gminy projektu podziału i scalenia nieruchomości.

Uchwałę o scaleniu i podziale nieruchomości podejmuje Rada Gminy (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie scalania i podziału nieruchomości).

Przeprowadzenie procesu połączenia nieruchomości

W myśl ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, Art. 21, właściciel kilku nieruchomości stanowiących całość gospodarczą lub graniczących z sobą może żądać połączenia ich w księdze wieczystej w jedną nieruchomość.

Prawo połączenia nieruchomości w jednej księdze wieczystej przysługuje tylko właścicielowi nieruchomości.

Aby mogło nastąpić połączenie nieruchomości w jednej księdze wieczystej, właściciel tych nieruchomości musi w sądzie wieczystoksięgowym właściwym dla miejsca położenia nieruchomości złożyć stosowny wniosek. Wniosek o połączeniu nieruchomości w jednej księdze wieczystej powinien być złożony na formularzu KW-WPIS.

Wnioskodawca składając w Sądzie Rejonowym wniosek o połączenie nieruchomości w jednej księdze wieczystej powinien dołączyć do tego wniosku „Wypis z rejestru gruntów” oraz „Wyrys z mapy ewidencyjnej” nieruchomości będących przedmiotem łączenia. Dokumenty te powinny być opatrzone klauzulą: ”Dokument niniejszy jest przeznaczony do dokonywania wpisu w księdze wieczystej”.

Przeczytaj: Połączenie nieruchomości w jednej księdze wieczystej

Rozgraniczenie nieruchomości

Rozgraniczenie nieruchomości ma na celu ustalenie przebiegu granic nieruchomości w przypadku, gdy stały się one sporne i nie można stwierdzić ich przebiegu.

Jednym z wielu dokumentów pozwalających na odtworzenie przebiegu spornej granicy pomiędzy nieruchomościami jest mapa ewidencyjna.

Podstawy rozgraniczenia nieruchomości ujęte zostały w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilny (Art.152 i 153) oraz w rozporządzeniu Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości.

Postępowanie o rozgraniczenie nieruchomości ma dwie fazy, tj. administracyjną (obligatoryjną) oraz sądową. Postępowanie administracyjne prowadzi wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zgodnie z Art. 31 ust.2 Prawo geodezyjne i kartograficzne, biegły geodeta odtwarza na gruncie przebieg granic na podstawie śladów, znaków, dokumentów z ewidencji gruntów w postaci map (mapy ewidencyjnej) oraz osnowy geodezyjnej.

Postępowanie rozgraniczające kończy się decyzją administracyjną o ustaleniu przebiegu granicy.

W przypadku braku danych o przebiegu granicy geodeta przyjmuje od stron oświadczenia na temat przebiegu granicy. Jeżeli strony rozgraniczenia nie wniosą uwag do przebiegu granicy, postępowanie kończy się decyzją administracyjną o ustaleniu przebiegu granicy.

W przypadku, gdy jedna ze stron jest niezadowolona z ustaleń przebiegu granicy, może żądać przekazania sprawy sądowi (postępowanie sądowe).

Ustanowienia służebności drogi koniecznej

W przypadku, gdy nieruchomość nie posiada dostępu do drogi publicznej, właściciel tej nieruchomości może żądać ustanowienia drogi koniecznej.

Przebieg drogi koniecznej musi być oznaczony na mapie geodezyjnej sporządzonej według reguł obowiązujących przy oznaczaniu nieruchomości w księgach wieczystych. W myśl tej zasady oznaczenie nieruchomości w księdze wieczystej następuje na podstawie danych z ewidencji gruntów i budynków, do których należą wyrys z mapy ewidencyjnej oraz wypis z rejestru gruntów (Art. 26 u.o.k.w.i.h. – „Podstawą oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej są dane katastru nieruchomości”).

Mapa z naniesionym przebiegiem drogi koniecznej powinna posiadać klauzulę właściwego organu geodezyjnego (np. Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej) stwierdzającą, że „Dokument niniejszy jest przeznaczony do dokonywania wpisu w księdze wieczystej”.

Przeczytaj: Służebność drogi koniecznej – jak ją ustanowić?

Ustanowienia służebności przesyłu

Służebność przesyłu definiuje Art. 305(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (k.c.), w myśl którego: „Nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nienależące do części składowych nieruchomości (art. 49 § 1, K.C.), prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu)”.

W praktyce obciążenie nieruchomości prawem służebności przesyłu daje przedsiębiorcy prawo wstępu na cudzy teren w celu instalacji odpowiednich urządzeń przesyłowych, a następnie w przypadku konieczności ich konserwacji, naprawy, czy w końcu wymiany tych urządzeń.

Przebieg urządzeń należących do ich właściciela powinien być oznaczony na mapie geodezyjnej sporządzonej przez uprawnionego geodetę. Podobnie, jak przy ustanowieniu służebności drogi koniecznej, ustanowienie służebności przesyłu powinno znaleźć swoje odzwierciedlenie w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości obciążonej tym prawem.

Wpis służebności przesyłu do księgi wieczystej następuje na wniosek właściciela nieruchomości obciążonej. Do wniosku o ustanowienie służebności przesyłu należy dołączyć m.in. mapę – „Wyrys z mapy ewidencyjnej” wydaną przez właściwy ośrodek dokumentacji geodezyjno kartograficznej. Mapa powinna być opatrzona klauzulą „Dokument niniejszy jest przeznaczony do dokonywania wpisu w księdze wieczystej”.

Planowanie przestrzenne

Teren naszego kraju można podzielić na obszary zabudowane i zurbanizowane, obszary rolne i leśne oraz zadrzewione i zakrzewione, a także obszary pod wodami płynącymi i stojącymi.

O tym, w jaki sposób można te obszary rozbudowywać architektonicznie i krajobrazowo z jednoczesnym zachowaniem wymagań ochrony środowiska, w tym umiejętnego gospodarowania wodami i ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz ochrony dziedzictwa kulturowego, zabytków oraz dóbr kultury współczesnej, decyduje właśnie planowanie przestrzenne, czyli Miejscowe Plany Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP).

Opracowanie miejscowego plan zagospodarowania przestrzennego należy do właściwości gmin.

Dokument – MPZP, obejmuje część tekstową oraz część graficzną.

Dla zachowania przejrzystości i wiarygodności części graficznej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Art. 16. 1. ustawy o planowaniu przestrzennym), MPZP sporządza się z wykorzystaniem urzędowych kopii map zasadniczych albo w przypadku ich braku map katastralnych (ewidencyjnych) w skali 1:1000, gromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym.

W szczególnie uzasadnionych przypadkach dopuszcza się stosowanie map w skali 1:500 lub 1:2000, a w przypadkach planów miejscowych, które sporządza się wyłącznie w celu przeznaczenia gruntów do zalesienia lub wprowadzenia zakazu zabudowy, dopuszcza się stosowanie map w skali 1:5000.

Plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego.

Ustalanie podatków od nieruchomości

Zgodnie z prawem każdy właściciel nieruchomości gruntowej posiada obowiązek corocznego uiszczania podatku od nieruchomości.

W przypadku, gdy np. na mapach MPZP kontury gruntów są oznaczone literą inną niż ”B” to do czasu rolniczego lub leśnego użytkowania tych gruntów, ich właściciel zobowiązany będzie do płacenia podatku rolnego (lub leśnego), bowiem rodzaj podatku oraz jego wysokość jest zależna od faktycznego użytkowania gruntu, a nie od jego przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Natomiast, jeżeli na mapie ewidencyjnej znajdują się grunty oznaczone konturem i symbolem „B” to oznacza, że na gruntach tych budowa została zakończona bądź rozpoczęto ich użytkowanie i grunty te podlegają podatkowi od nieruchomości z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo, w którym rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem.

Uzupełnieniem opisu mapy ewidencyjnej jest wypis z rejestru gruntów określający wszystkie parametry działki (działek) znajdujące się na wypisie z mapy ewidencyjnej, tj. ich numery ewidencyjne, położenie, opis użytków, symbol klaso użytków oraz powierzchnię klaso użytków, od których ich właściciel powinien wnosić podatek od nieruchomości (bądź rolny lub leśny).

W świetle powyższego można stwierdzić, że rodzaj podatku oraz jego wysokość ustalane są w oparciu o mapę ewidencyjną oraz wypis z rejestru gruntów.

Przeczytaj: Wypis i wyrys z rejestru gruntów – jak uzyskać?

Gdzie i jak można uzyskać mapę ewidencyjną?

Mapa ewidencyjna zwana również mapą katastralną jest podstawowym dokumentem kartograficznym obrazującym dane zawarte w operacie ewidencji gruntów i budynków prowadzonym przez starostów.

Informacje zawarte w operacie ewidencji gruntów i budynków są jawne i podlegają aktualizacji (Art. 24 ust 2 i 2a ustawy Prawo Geodezyjne i Kartograficzne).

Jawność informacji zawartych w operacie ewidencji gruntów i budynków oznacza, że każdy może żądać ich udostępnienia na warunkach określonych w ustawie.

Istotne jest to, że wypisy z operatu ewidencyjnego zawierające dane osobowe właścicieli nieruchomości są wydawane na żądanie właścicieli, a w przypadku innych podmiotów po wykazaniu przez te podmioty interesu prawnego w żądanym zakresie.

Dokument w postaci kopii mapy ewidencyjnej lub „Wyrys mapy ewidencyjnej” (w zależności od potrzeb), na wniosek zainteresowanego (np. osoby fizycznej), wydaje Powiatowy Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej (PODGiK), a w przypadku dużych miast dokument ten wydaje wydział zajmujący się geodezją i katastrem urzędu miejskiego, właściwy dla miejsca położenia nieruchomości.

W przestrzeni prawnej mamy do czynienia z dokumentami wydawanymi przez PODGiK w postaci kopii mapy ewidencyjnej oraz wyrysu z mapy ewidencyjnej odzwierciedlającego fragment mapy ewidencyjnej. Oba dokumenty są wydawane przez Powiatowy Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej bądź przez wydział zajmujący się geodezją i katastrem nieruchomości, lecz przeznaczenie tych dokumentów jest różne.

Kopia mapy ewidencyjnej wystarcza do określenia lokalizacji określonej nieruchomości bądź np. do złożenia wniosku do gminy w sprawie wydania opinii na temat przeznaczenia nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Kopia mapy ewidencyjnej nie jest opatrzona klauzulą wieczystoksięgową.

Wyrys z mapy ewidencyjnej jest sporządzany dla jednej nieruchomości wraz z przyległymi działkami. Dokument ten jest najczęściej wydawany w celu założenia księgi wieczystej, zbycia bądź nabycia nieruchomości lub w celu rozprawy sądowej.

Wniosek o wydanie wypisu lub wyrysu z operatu ewidencyjnego

„Wniosek o wydanie wypisu lub wyrysu z operatu ewidencyjnego” składa się do PODGiK właściwego dla miejsca położenia nieruchomości.

Wniosek składa się na formularzu stanowiącym załącznik nr 4 do Rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 28 lipca 2020 r. w sprawie wzorów wniosków o udostępnienie materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, licencji i Dokumentu Obliczenia Opłaty (DOO), a także sposobu wydawania licencji.

W odpowiedzi na złożony wniosek, zainteresowany otrzyma wyrys z mapy ewidencyjnej opatrzony klauzulą o treści: „Dokument niniejszy jest przeznaczony do dokonywania wpisu w księdze wieczystej”.

Klauzula umieszczona na wyrysie z mapy ewidencyjnej powinna wskazywać datę jej wystawienia i być podpisana przez starostę prowadzącego ewidencję gruntów i budynków lub przez upoważnioną przez niego osobę. Podpis na wyrysie z mapy ewidencyjnej powinien być umieszczony bezpośrednio pod klauzulą wieczystoksięgową.

Czas oczekiwania na otrzymanie dokumentów wynosi ok. 2 tygodni.

W przypadku znacznego obłożenia sprawami, czas oczekiwania na wydanie dokumentów przez PODGiK może się wydłużyć. W przypadku zaistnienia takiej sytuacji urząd – PODGiK poinformuje wnioskodawcę o czasie oczekiwania na dokumenty oraz o kwocie, jaką ten będzie zobowiązany uiścić przed odbiorem dokumentów.

Wypis i wyrys z rejestru gruntów można otrzymać za pośrednictwem poczty, e-mailem bądź w urzędzie. W przypadku wysłania dokumentów pocztą należy liczyć się z tym, że do podstawowej opłaty zostanie doliczony koszt przesyłki.

Wyrys z mapy ewidencyjnej jest ważny przez 3 miesiące pod warunkiem, że w tym czasie nie nastąpią jakieś zmiany w obszarze nieruchomości, dla której został wydany ten dokument.

Jakakolwiek zmiana ewidencyjna dotycząca nieruchomości, dla której wydano wyrys z mapy ewidencyjnej, powoduje dezaktualizacje tego dokumentu.

W przypadku wątpliwości związanych z informacjami umieszczonymi na mapie ewidencyjnej otrzymanej z PODGiK można zwrócić się z prośbą do pracownika tego organu o wyjaśnienie.

Natomiast w przypadku rozbieżności dotyczących przebiegu granic bądź punktów granicznych należy złożyć wniosek do właściwego wójta gminy (bądź starosty) o wszczęcie postępowania rozgraniczającego. Jak już wcześniej wspomniano postępowania rozgraniczające prowadzone są przez uprawnionych geodetów i zakończone we właściwych urzędach – gminach i starostwach.

Z informacjami, choć ograniczonymi, zawartymi na mapie ewidencyjnej można się również zapoznać online, korzystając z mapy ewidencyjnej umieszczonej na portalu: https://www.geoportal.gov.pl/. Dostęp do tego portalu jest powszechny i bezpłatny.

Aby jednak móc zapoznać się z treścią mapy ewidencyjnej określonej działki umieszczonej na mapie geoportalu należy znać jej adres administracyjny, tj. powiat, gminę, obręb ewidencyjny oraz numer działki.

Ile kosztuje wyrys z mapy ewidencyjnej?

Dokument „Wyrys z mapy ewidencyjnej” można uzyskać składając wniosek do Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej właściwego dla miejsca położenia nieruchomości za pośrednictwem Internetu, w urzędzie albo listownie.

Organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków udostępnia „Wyrys z mapy ewidencyjne”, jak i inne dokumenty zawarte w operacie ewidencji gruntów i budynków, odpłatnie.

Za udostępnienie:

• elektronicznej wersji wyrysu z mapy ewidencyjnej z klauzulą do wpisu do księgi wieczystej należy zapłacić 105 zł,
• wersji drukowanej wyrysu z mapy ewidencyjnej z klauzulą do wpisu do ksiąg wieczystych należy zapłacić 110 zł.

Ceny dotyczą jednej nieruchomości w granicach jednego obrębu ewidencyjnego.

Na przykład, jeśli w skład nieruchomości wchodzi kilka działek położonych w jednym obrębie ewidencyjnym (objętych jedną księgą wieczystą) – koszt udostępnienia takiego dokumentu wyniesie 105 zł albo 110 zł za całość.

Jeżeli wniosek o wydanie wyrysu z rejestru gruntów składa pełnomocnik, należy liczyć się z tym, że koszt udostępnienia „Wyrysu z mapy ewidencyjnej” wzrośnie o 17 zł.

Zgodnie z Art. 40d ust. 3. ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne opłatę w wysokości wskazanej w dokumencie obliczenia opłaty (DOO), wnosi się przed sporządzeniem i wydaniem wypisów oraz wyrysów z operatu ewidencyjnego.

Należną opłatę za udostępnienie „Wyrysu z mapy ewidencyjnej” wnosi się na rachunek bankowy PODGiK wskazany na DOO bądź wpłaca w kasie urzędu.

Przeczytaj: Jak sprawdzić działkę przed jej kupnem?

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 6 lipca 1982r. o księgach wieczystych i hipotece.
2. Rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków.
3. Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne.
4. Rozporządzenie Ministra Rozwoju z dnia 28 lipca 2020 r. w sprawie wzorów wniosków o udostępnienie materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, licencji i Dokumentu Obliczenia Opłaty, a także sposobu wydawania licencji.

Zdjęcie: Pexels.com