Pojęcia adres zameldowania i adres zamieszkania bywają często traktowane jako tożsame. Przy bliższej analizie tych określeń okazuje się, że pojęcia te wywodzą się z różnych przepisów prawa i w myśl tych przepisów posiadają odmienne znaczenie.
Szukasz numeru księgi wieczystej?
Znajdź go na podstawie adresu nieruchomości lub numeru działki:
Wejdź na Ksiegiwieczyste.pl
Sprawdź, jakie to proste!
Adres zameldowania
Adres zameldowania posiada charakter czysto administracyjny. Zasady meldunku reguluje ustawa z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności. Zgodnie z cytowaną ustawą w Polsce istnieje obowiązek meldunkowy. Obowiązek ten polega na zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego.
Pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania. Natomiast pobytem czasowym jest przebywanie bez zamiaru zmiany miejsca pobytu stałego w innej miejscowości pod oznaczonym adresem lub w tej samej miejscowości, lecz pod innym adresem. Przez pobyt czasowy należy rozumieć przebywanie poza miejscem pobytu stałego przez okres ponad 3 miesięcy.
Zameldowania na pobyt stały lub czasowy dokonuje się:
- w formie pisemnej, na formularzu, w organie gminy właściwym ze względu na położenie nieruchomości, w której zamieszkuje, przedstawiając do wglądu dowód osobisty lub paszport,
albo - w formie dokumentu elektronicznego, na formularzu umożliwiającym wprowadzenie danych do rejestru PESEL.
Zameldowanie na pobyt stały lub czasowy służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu osoby w miejscu, w którym się zameldowała.
Miejsce zamieszkania
Zgodnie z treścią Art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny:
Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.
Miejscem zamieszkania dziecka jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska, lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy. Miejscem zamieszkania osoby pozostającej pod opieką jest miejsce zamieszkania opiekuna.
Adresem zamieszkania osoby, która przebywa w danej miejscowości z zamiarem stałego pobytu, jest adres, pod którym osoba ta faktycznie zamieszkuje. W myśl ustawy Kodeks cywilny miejsce zamieszkania można mieć tylko jedno.
Adres zamieszkania a adres zameldowania
Adres zameldowania może się różnic od adresu zamieszkania. Jednakże podstawową zasadą jest, aby oba adresy były takie same. W przypadku, gdy miejsce zamieszkania jest inne od adresu zameldowania, osoba tak funkcjonująca może mieć poważne kłopoty.
Od miejsca zamieszkania zależy, bowiem nie tylko przynależność do właściwego organu podatkowego, ale również do określonego sądu rejonowego. W sytuacji, gdy będziemy musieli złożyć zeznanie podatkowe PIT musimy pamiętać, że decydującym będzie miejsce faktycznego zamieszkania, a nie miejsce zameldowania. Podobna zależność występuje w przypadku sprawy sądowej. Zgodnie z art. 27 Kodeksu postępowania cywilnego, powództwo wytacza się przed sąd pierwszej instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania.
Czym jest obowiązek meldunkowy?
Obowiązek meldunkowy polega na przekazaniu przez obywatela Polski bądź cudzoziemca, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania urzędowi gminy, informacji o swoim miejscu pobytu oraz o przewidywanym czasie trwania tego pobytu. Obowiązek meldunkowy posiada charakter czysto ewidencyjny i ma służyć Państwu do sprawnego prowadzenie ewidencji ludności. Obowiązek meldunkowy nakłada Ustawa z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz.U. Z 2019 r. poz. 1397 z późn. zm.).
W myśl przepisów cytowanej ustawy, każdy obywatel Rzeczpospolitej Polskiej oraz cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest zobowiązany do zameldowania się.
Aby zameldować się w danym miejscu należy wymeldować się z miejsca poprzedniego pobytu.
Przeczytaj: Obowiązek meldunkowy nadal istnieje – co oznacza i jak go dopełnić?
Czy zameldowanie daje prawo do mieszkania w lokalu?
Samo zameldowanie nie daje prawa do zamieszkania w danym lokalu.
Zameldowanie daje prawo do mieszkania w danym lokalu tylko wówczas, gdy osoba w nim zameldowana posiada do tego lokalu dokument upoważniający ją do zamieszkania w danym lokalu (akt własności, umowa najmu, umowa użyczenia).
Do kwestii związku pomiędzy meldunkiem a prawem do lokalu, odniósł się w orzeczeniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, który wyjaśnił, że:
„O tym, czy dana osoba ma prawo przebywać w danym lokalu nie decyduje sam fakt zameldowania w tym lokalu, ale posiadanie odrębnego prawa do lokalu. Zameldowanie i wymeldowanie nie ma żadnego wpływu na istnienie lub brak istnienia prawa do lokalu”.
Dokumentem upoważniającym do zamieszkania w lokalu jest akt własności mieszkania – lokalu bądź umowa najmu czy użyczenia lokalu.
Jak sprawdzić, kto jest zameldowany pod danym adresem – wniosek o wydanie zaświadczenia z ewidencji ludności
Aby móc sprawdzić, kto jest zameldowany pod danym adresem – np. pod adresem nieruchomości, którą zamierzamy nabyć, możemy w urzędzie gminy bądź miasta złożyć stosowny wniosek o wydanie zaświadczenia z ewidencji ludności.
Wniosek o wydanie zaświadczenia z ewidencji ludności może złożyć każdy, kto wykaże interes prawny oraz potwierdzi go odpowiednimi dokumentami. Zaświadczenie z ewidencji ludności wydawane jest przez organ z prowadzonego przez siebie rejestru mieszkańców.
Z uwagi na trwającą pandemię, pozyskanie zaświadczenia z ewidencji ludności może sprawiać nieco problemów. Dlatego też przed udaniem się do urzędu (gminy bądź miasta) dobrze jest umówić się na spotkanie w sprawie wydania zaświadczenia bądź skorzystać z możliwości uzyskania zaświadczenia przez Internet czy pocztę. Załatwienie sprawy przez Internet wymaga uwierzytelnienia pisma za pomocą profilu zaufanego ePUAP lub podpisu elektronicznego.
Do wniosku o wydanie zaświadczenia z ewidencji ludności należy dołączyć:
- dokument potwierdzający interes prawny (np. dokument potwierdzający prawo do lokalu, w przypadku ubiegania się o wydanie zaświadczenia o ilości zameldowanych osób – oryginał do wglądu),
- dowód wniesienia opłaty skarbowej,
- w przypadku załatwiania sprawy przez pełnomocnika należy do wniosku dołączyć dokument pełnomocnictwa oraz potwierdzenie dokonania opłaty skarbowej pełnomocnictwa.
Pełnomocnictwo jest bezpłatne w przypadku, gdy załatwienie sprawy powierzymy małżonkowi, rodzicom, dziecku, rodzeństwu, dziadkom czy wnukom.
Przed złożeniem w urzędzie gminy bądź miasta wniosku o wydanie zaświadczenia z ewidencji ludności należy uiścić opłatę skarbową w wysokości 17 zł.
W przypadku udzielenia pełnomocnictwa osobie z poza kręgu najbliższej rodziny należy również uiścić opłatę skarbową w wysokości 17 zł.
Opłatę skarbową za wydanie zaświadczenia oraz w przypadku załatwienia sprawy przez pełnomocnika, za pełnomocnictwo, należy wnieść na konto danego urzędu lub wpłacić w kasie urzędu.
Należy nadmienić, że organy odpowiedzialne za ewidencję ludności na stronach BIPu (Biuletyn Informacji Publicznej) publikują stosowne druki – zaświadczenia o liczbie osób zameldowanych w danym lokalu. W przypadku konieczności złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia o liczbie osób zameldowanych w danym lokalu można skorzystać z przygotowanych druków i złożyć stosowny wniosek bez obaw odrzucenia wniosku.
Przeczytaj również: Jak sprawdzić, czy nabywane mieszkanie nie jest zadłużone?
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.
- Ustawa z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności.
- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 grudnia 2017 r. w sprawie określenia wzorów i sposobu wypełniania formularzy stosowanych przy wykonywaniu obowiązku meldunkowego.
- Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej.
Zdjęcie: Unsplash.com
Podobne artykuły
